Yolcu olduğumuzu unutuyoruz bazen sanırım...

Yolcuyuz ve her gün biraz daha ilerliyoruz. Ama düne bakmamız değiştiremeyeceğimiz anılardan ibaret. Peki ya yarın için ne söylemek lazım? Evet her gün bir fırsattır bu dünyaya eser bırakmak için. Nasıl anılmak istersek ona göre bir eser bırakmalıyız. Ve yolcunun ancak ardından kalanlar onu hatırlarda canlı tutar. Değiştirmeliyiz ilk başta kendimizden başlamalıyız. Yarın hangi kitabı okumalıyım, kime ne iyilik yapmalayım veya ticaretimizde daha fazla nasıl memnuniyet kazanabilirim. Kendimize, etrafımıza, doğaya ve yaşayan varlıklara karşı sorumlu olmalıyız onları sevmeliyiz hoşgörmeliyiz. Bir Bilgenin dediği gibi “Seçtiğin yol sana ancak ışığı veya karanlığı getirecektir.” Öyle ise kendimiz sonra çevremiz ve daha kutsal olan vatanımız için devrim niteliğinde fikirler ile sımsıkı sarılmalıyız. Aksi halde yolculuğumuzun nasıl bir  gayesi olabilir ki. Ahlak, Sevgi ve İnanç. Bunlar bizde zaten var, onları sadece açığa vuralım...