Dinime küfreden Müslüman olsa...

Tıklım tıklım dır Kandil geceleri Camii'ler de, ne güzel. Çeşit çeşit insan çeşitli sebeplerden dolayı doldurur kutsal mekanları. Biri içinden dilek diler, diğeri şifa umud eder bir başkası derdini döker, bilemeyiz. Neticede Gönüllerdeki niyetleri ne tahmin edebiliriz nede bilebiliriz. Bildiğimiz tek bir şey, o kalabalıkların bir niyet üzere gittiğidir. Niyetsiz bir adım dahi atılmaz ya. Ama ne var ki aklıma takılan bir soru gelir böyle günlerde. Daha öncede belirtmiştim bir başka yazımda. İlla özel bir gün mü olması lazım. sair günlerde de kutlayamaz mıyız? 

Kutlarız hemde her an ve her nefeste aslında, sadece aklımıza mı gelmiyor yoksa Şeytan mı çok kurnaz? Keşke o kutsal mabedleri dolduran o tüm güzel insanlar normal günlük hayatta da o halis niyetleri ile hareket etseler. Şimdi bazılarının “sen nereden bileceksin” deyişlerini işitiyorum sanki. Durun hele bir açalım konuyu, hemen öfkelenmeyin. Mesela yere çöp atmasak (temizlik imandan gelir), gıybet etmesek (büyük günahtır) sözlerimize küfür karıştırmasak(Kalbi lekeler) Terazimizde hile hurda yapmasak(Haramdır) gibi. Ne yazık ki tüm iyi niyetlerimizi dört duvar arasına sıkıştırmış yaşıyoruz. Evimizin içi tertemiz ama kapı önü umurumda değil dercesine. Kalbimiz temiz deriz geçeriz ya, aslında hiçte öyle değil ne yazıkki. İbadet sadece dört duvar arasında olmaz, ve olmuyorda, en büyük ibadet ilkevvel İNSAN olmak ve sonrasında hususlara dikkat etmek. Eyvah ki ne eyvah, çünki Hayvan sevgisinden, doğa sevgisinden mahrum iken nasıl İNSAN olabiliyoruz hatta dahada vahimi bizi Yaradanı nasıl sevebiliriz ki? O demez mi sev sev sev. Bundan gayrısını size bırakıyorum, benden bu kadar. İster kızın ister tavsiye alın. Şu bir gerçekki doğruları söylemekten korkmuyorum, yalanların karşısında dimdik durmanın İNSAN’lık olduğuna inanıyorum.
Saygılarımla